(เรื่องสอนใจ) การให้เงินแม่แต่ละเดือนเป็นเรื่องที่ดี แค่พันบาทก็หล่อเลี้ยงใจแม่ได้
แม่เลี้ยงเราให้ โตจนหากินเองได้ เค้าบอกเราเสมอ ว่าไม่ได้หวังจะให้มาเลี้ยงดูเค้าหรอก เค้าหากินเองได้ ตอนนี้เราหากินเองได้แล้ว ถ้าเราจะให้เค้า เราก็ไม่ได้หวังว่าจะได้ ผลตอบแทนอะไรเหมือนกัน สิ่งที่เรากับแม่ได้มาก็คือ
ความสุขใจ ที่เรายังมีกันและกัน ยังอยู่ ยังได้เห็นหน้ากันทุกวัน มีมากให้มาก มีน้อยให้น้อย ไม่มีก็บอกเค้า จะได้ไม่เครียด เรื่องเล่าต่อไปนี้หลัง เลิกเรียนผมเห็น อาจารย์กำลังนั่งจดอะไร อยู่บนโต๊ะโดยมีสีหน้าที่เคร่งเครียด
ด้วยความที่ ผมสนิทสนมกับอาจารย์ และชอบช่วยงานท่านอยู่บ่อยๆ จึงเอ่ยปากถามอาจารย์กำลังทำอะไร ครับมีอะไรให้ผมช่วยไหม อาจารย์ตอบว่ากำลังตัดรายจ่ายอยู่ผม ต้องจ่ายค่าแม่ครัวคนขับ รถคนสวนค่าใช้จ่ายในบ้าน
และให้แม่เดือนละ1,OOOบาทตอนนี้รายได้กับรายจ่า ยมันไม่ค่อยสัมพันธ์กันนักต้องลด รายจ่ายบางส่วนลงผมเลยพูดว่า เงินเดือนที่ให้แม่1,OOOบาทเอาออกก็ได้นี่ครับ เดือนไหนมีเหลือเยอะ ค่อยให้อยู่บ้านหลังเดียวกัน
ค่าน้ำค่าไฟอาจารย์ ก็รับผิดชอบหมดอาหาร สามมื้ออาจารย์ก็จัดให้ ท่านเรียบร้อยเสื้อผ้า ก็ซื้อให้ใหม่เดือนละชุด ไม่สบายอาจารย์ก็พาไปหาหมอและเบิกค่า รั ก ษ า ได้อาจารย์ตอบกลับว่า ไม่ได้เลยนะ1,OOOบาทนี่สำคัญที่สุด
เพราะเป็นเงินสำหรับ หล่อเลี้ยงหัวใจแม่ผมฟังแล้วอึ้ง อยู่พักนึงกับคำว่าเงินหล่อเลี้ยงหัวใจ แม่เพราะไม่เคยได้ยินคำนี้ อาจารย์พูดต่อว่าร่างกาย ต้องการอาหารมาหล่อเลี้ยง ให้อิ่มหัวใจของคนเราก็เช่นกัน ต้องมีอะไรมาหล่อเลี้ยง
ลองนึกดูคนที่ ไม่มีเงิน ติ ด ตัวเลยนี่เป็น อ ย่ า ง ไรใจมันจะหวิวๆไม่สดชื่นนะ มนุษย์เงินเดือนจะรู้ดีว่าช่วงปลายเดือนแล้ว ไม่มีเงินเหลือ ติ ด บัญชี มันจะรู้สึกประมาณนั้น แหละมันเฉาไปจนถึง สิ้นเดือนเลยนะแม่อยู่กับเรา
ก็จริงแต่ถ้าแม่ไม่มีเงินอยู่ ในมือหัวใจท่านก็เฉาท่านก็เฝ้ารอ ให้ถึงวันเงินเดือนออกเหมือนกัน รับเงินเดือนมาใหม่ๆหน้าตาสดใส เมื่อทุกสิ้นเดือนพอเงินเดือนออกก็เข้าไปสวัสดีแม่ บอกแม่ว่าวันนี้เงินเดือน ออกครับผม
เอาเงินใส่มือแม่1,OOOบาทแม่ก็ให้พร ผมเเล้วเก็บเงินไว้ใต้หมอนไว้ อ ย่ า ง มีความสุขวันหนึ่งน้อง ของอาจารย์พา ภ ร ร ย า ไปคลอดลูก คุณแม่ก็ซื้อทองให้หลานด้วยเงิน ที่เก็บสะสมไว้ท่านกอดหลาน
และสวมสร้อยให้ พร้อมให้พรพอหลานโตขึ้นพอรู้ภาษา ก็ถามว่าสายสร้อยนี้ใครกันซื้อ ให้ก็บอกหลานได้ด้วย ความภาคภูมิใจว่าคุณ ย่ า เป็นคนซื้อให้คนที่อาวุโสที่สุดในบ้าน คือคุณ ย่ า เพราะเงิน1,OOOบาทที่เก็บสะสมนี้ทำให้
ท่านดูน่าเกรงขาม และเป็นที่รักของหลานๆ ถ้าคุณแม่ไม่มีเงินจะ รับขวัญหลานได้เช่นไร เห็นไหมล่ะว่าเงิน1,OOOบาทที่เราให้ เป็นบันไดพาแม่ไปสู่ความสุขอีกเหตุการณ์ หนึ่งวันหนึ่งมีกำนันมา อนุโมทนาบุญ
ที่ ห มู่ บ้านแม่ของ อาจารย์ก็นำเงินที่ลูก ให้ไว้มาทำบุญ เมื่อกำนันรับเงินเสร็จก็เดิน ผ่ า น ไปบ้านถัดไปเห็นลุงข้างบ้า นก็กำลังเก็บผ้าอยู่ ในบ้านกำนันก็ตะโกนข้ามรั้วเข้ามา ทำบุญสร้างศาลาวัดร่วมกัน ไหมครับลุงลุงข้างบ้าน
ตอบ ลุงไม่มีเงินหรอกลุงอาศัย ลูกสาวอยู่เดี๋ยวเผื่อลูกเขากลับมาทันจะ ขอเงินเขาทำบุญนะเพราะ ลูกเขาไม่ได้ให้เงินเดือนลุงไว้ใช้ เมื่อก่อนตอนเรายัง เ ด็ ก และเรียน จำเป็นต้องใช้เงินเท่าไหร่ พ่อแม่ก็ต้องหา มาให้ ให้ได้
ตอนนี้เรียนจบแล้ว เราจะลำบากบ้าง ก็คงไม่ต่างจากที่ ท่านเลี้ยงเรามา อนาคต เดี๋ยวเงินเดือนได้เพิ่ม หรือมีงานพิเศษเพิ่ม เราก็จะสบายขึ้นค่ะ ทำดีไว้ไม่นานก็จะ ก้าวหน้าในชีวิตค่ะ ผุ้กตัญญูต่อบุพการี ไม่มีวันลำบาก
ขอขอบคุณที่มา sangkomonline
