ฝากถึงคนเป็นพ่อแม่ จงสอนลูกให้จับปลา มิใช่จับปลาให้ลูกกิน

ฝากถึงคนเป็นพ่อแม่ จงสอนลูกให้จับปลา มิใช่จับปลาให้ลูกกิน

มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งว่า วัยรุ่นคนหนึ่ง ขอเงินแม่ไปเที่ยว แม่บอกว่า ลูกรู้ไหมว่า สมัยแม่อายุเท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนต้องทำงานทุก อ ย่ า ง พับถุงกระดาษขาย ตัดใบตองขน ไปส่งขายในตลาด

แต่ละบาทแต่ ละสตางค์ต้อง อาบเหงื่อต่างน้ำลูกนั่งฟังแม่เงียบๆ ลูกต้องรู้จักความลำบาก ไม่งั้นอีกหน่อยเกิดไม่มี แม่แล้วจะทำยังไงซักผ้า เองยังไม่ได้ ขึ้นรถเมล์ ก็ไม่เป็นใช้เงิน อ ย่ า ง นี้ จะเอาตัวรอดได้ยังไง

เมื่อแม่เทศน์จบ ก็ควักเงินยื่นให้ลูก นี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง พ่อแม่จำนวนมากทำ อ ย่ า ง นี้เมื่อลูกขอเงินไปเที่ยวจะพร่ำบ่นลูก และเล่าเรื่องเมื่อตน เผชิญความลำบากในสมัยก่อน เล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบาก

ของตนในวัยเท่ากันแล้ว ปิดท้ายด้วยการให้เงิน ลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่า มรดกในพจนานุกรมชีวิต ทุก อ ย่ า ง ในชีวิตต้องหามาเองทว่า คนรุ่นนี้เมื่อลืมตา อ้าปากได้ และเป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคน

โดยไม่ตั้งใจ พ่อแม่จำนวนมาก เก็บเงินเก็บทองไว้ โดยไม่ยอมใช้บอกว่า เก็บไว้ให้ลูกเหตุผลอาจเพราะ พ่อแม่ไม่ อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบากเหมือนตัวเองการเตรียมทุก อ ย่ า ง ให้ลูก เหมือนสะท้อน

สิ่งที่ตัวเองอ ย า ก ได้ในวัย เ ด็ ก แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนักให้ลูกไปโดย ป ริ ย า ย ไม่มีเงินเป็นปัญหา มีเงินก็เป็นปัญหาบางครั้ง การมีเงินมาก อาจทำให้เลี้ยงลูก ย า ก ขึ้นเงินก็เหมือน

ไขมันในร่างกายน้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็ อั น ต ร า ย ในสังคมบูชาคนรวย และการรวยทางลัดการอบรม สั่งสอนลูกเดี๋ยวนี้ย าก ขึ้น เพราะ สิ่งเร้ารอบตัวทางเดียว ที่จะให้ลูกโตขึ้นแล้วยืนด้วย ลำแข้งของตัวเองได้

คือ ต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เงินและความอดทน การรู้จักใช้ชีวิต และรับผิดชอบตัวเองอ ย่ า สร้างปัญหาแก่ สังคมไม่พอกพูนด้วย ไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย มมากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้าง และมองให้ออกว่า

หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอง หรือไม่ทำอะไร ไม่เป็นเลยหรือเปล่า กลายเป็นรอแต่แบมือขอ อ ย่ า ง เดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้องรักให้ถูกวิธีด้วย คนรวยที่ฉลาดรู้ว่าการได้เงิน

เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เงิน และคนที่ไม่รู้จักหาเงินมัก ใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือย คนที่รวยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากมรดกอาจจะ ข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข าดความภาคภูมิใจ ของการหามาได้

และทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัว อ ย่ า ง จริงไม่น้อยที่คนรวยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้องค์กรการกุศล และที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ ที่จะยืนด้วยตัวเอง และสร้างมันขึ้นมา ใหม่มหาเศรษฐีลำดับต้นๆ

ของโลก อ ย่ า งวอร์เรนบัฟเฟตต์บอกว่าลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทาง ของพวกเขาเองแน่นอนลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า เขารอช่วยทุก อ ย่ า ง แต่ก็ต้องลงแรงทำงาน การให้เงินทองแก่ลูกหลาน ด้วยจำนวนที่มากพอ

สบายทั้งชีวิต เพียงเพราะพวกเขาเกิดมา ในครอบครัวที่ร่ำรวยเป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเพราะการให้อาจ ทำ ร้ า ย ลูกๆทางอ้อมบัฟเฟตต์ จึงให้มรดกแก่ลูกหลานมากพอที่พวกเขารู้สึกว่า สามารถทำอะไรก็ได้

แต่ไม่มากพอที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล ที่สร้างตนเองจากศูนย์หาเงิน อ ย่ า ง สุจริตรู้คุณค่า ของการทำงานการสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆมากกว่าเงินก็คือความเอา ใจใส่

รับรู้ กิ จ ก ร ร ม ที่ลูกทำ เป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เงิน อ ย่ า ง เดียวตามสุภาษิตที่ว่า สอนลูกจับปลา ไม่ใช่จับปลาให้ลูก

ขอขอบคุณที่มา 108resources