(ข้อคิดสอนใจ) ขนมหนึ่งห่อ กับ การตัดสินคน

(ข้อคิดสอนใจ) ขนมหนึ่งห่อ กับ การตัดสินคน

อ่านเรื่องที่ได้รับการส่งต่อๆกันมาทางไ ล น์ แล้วประทับใจมากตอนแรกๆที่อ่านไป ก็คิดไปพลางว่าbทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างแย่จังbและผู้ชายที่นั่งข้างๆก็กินขนมอ ย่ า งไม่รู้สึกอะไรbเป็นคนปกติหรือเปล่าb

ลองอ่านดูแล้วจะรู้ว่า เราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้ ที่สนามบินนานาชาติระดับโลกมี นักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่ วโมงในการเปลี่ยนเครื่องบิน เพื่อไปจุดหมายปลายทางเธอตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อ

และเตรียมหาที่นั่ง เพื่ออ่านและกิน ฆ่ า เวลาไปพลางๆเธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้1แห่ง เมื่อนั่งลง ก็เตรียมหนังสือและคุกกี้เพื่ออ่านและกินไปพลางๆ เธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆเธอมีชายหนุ่ม ซึ่งนั่งเหยียดกาย อ ย่ า งไม่สนใจใคร

ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆ เขาสักครู่หนึ่งขณะที่เธออ่า นหนังสือ ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุงซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง แล้วกินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธแต่ไม่ต้องการ ทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ

เธอเริ่มรู้สึกเบื่อ ที่จะกินคุกกี้ และเฝ้ามองนาฬิกาในขณะที่ชายหนุ่ม ซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ย างอายกำลังกินมันให้หมดสิ้นไป เธอเริ่มโมโห และคิดในใจว่าถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็ ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้

ให้แหลกไปเลย”ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้นทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้ายเธอหยุดและอย ากรู้ว่า ชายหนุ่มจะทำอ ย่ า งไร ชายหนุ่มค่อยๆหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้าย แล้วหักออกเป็น 2 ชิ้นส่งให้เธอครึ่งชิ้น

และกินเองครึ่งชิ้น เธอรับจากชายหนุ่มอ ย่ า งรวดเร็วและคิดในใจว่าเขาช่างเป็นคนไร้มารย าทสุดๆช่างไร้การศึกษาไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำเธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง ไม่แม้แต่เหลียวหลัง กลับมามองหัวขโมย

ผู้ไร้มารย าท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำ ที่อ ย่ า งสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋าก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก

ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่าคุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่ม ที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันทีแล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไป ยังที่นั่งของชายหนุ่มแต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง

เธอรู้สึกเ จ็ บ ป ว ด หัวใจเธอนั่นเอง ที่ไร้มารย าทเป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษา ตัวจริงมีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิดมีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจ ผู้อื่นและทำให้เราตัดสิน

ผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมายนี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ก่อนตัดสินผู้อื่นหลายๆสิ่งไม่ได้เป็นอ ย่ า ง ที่เห็นควรมองผู้อื่น ในแง่ดีแล้วคอยสงสัยตัวเองว่า เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยังเราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา

ขอขอบคุณที่มา stand-smiling