เมื่อสิ้นวาสนาต่อกัน ต่อให้รักกันมากแค่ไหน ก็ต้องจากกันไปอยู่ดี
เมื่อช่วงชีวิตหนึ่ง เราอาจจะได้เจอ คนรักที่ดี กับเราทุก อ ย่ า ง
แต่ด้วยบุญวาสนา ที่เราไม่ได้เกิดมาคู่กันเมื่อหมดบุญวาสนา ที่มีต่อกันสุดท้าย
เราก็ต้องเดินจากกันไป อยู่ดีวันนี้เรามีบทความมาเตือนใจ คนที่ยังมีความรักที่ดี
หมั่นสร้างบุญร่วมกัน ให้มากๆบางที ความรักก็เ ห มื อ นกับ การชดใช้ ก ร ร ม ร่วมกัน
เพราะใช่ว่าความรัก นั้นจะโรยไปด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปบางคู่ แรก ๆ ก็รักกันดี
แต่พอมีปัญหา ก็กลายเป็น ไม่ถูกชะตากัน กลายเป็นคู่ แ ค้ น คู่ อ า ฆ า ต กันไป
ซะ อ ย่ า ง นั้นทั้ง ๆ ที่เคยรักกัน เพราะเมื่อถึงเวลาบางครั้ง คนเราก็ต้องแยก จากกันอยู่ดี
ต่อให้รู้สึกว่า ไม่ อ ย า ก จากแต่ถ้าความรู้สึก มันไม่ได้ทุก อ ย่ า ง มีแต่ทางตัน
ไปไหนต่อไม่ได้ ก็ต้องยอมรับมันอยู่ดีให้คิดเสียเวลา การเลิกรา จากกันไปนั้น
เหมือนเป็นการหมด เ ว ร หมด ก ร ร ม ต่อกัน จะได้ไม่ต้องผูกพันกันต่อหรือต้องมามีอะไร
ติ ด ค้างกันอีกต่อไป บางคู่ในช่วงเวลา ที่ยังรักกันนั้น มักจะมีแต่ปัญหาแทนที่จะมีความสุข
แต่กลับมีแต่ความ ทุ ก ข์ เรียกว่าเป็นความรัก ที่มีแต่ ก ร ร ม ร่วมกันเพราะฉะนั้น
หากคนเราหมด เ ว ร หมด ก ร ร ม ต่อกัน สุดท้ายยังไง ก็ต้องเลิกรากันไปอยู่ดีอาจเพราะหลาย อ ย่ า ง
ที่มาเป็นส่วนเสริม เช่นความไม่เข้าใจกัน การนอกใจ หรือทะเลาะ หรือเข้ากันไม่ได้
ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นสาเหตุ ให้คู่รักหลายๆ คู่เลิกกันไป และสุดท้ายก็แยกย้ายกัน
ไ ปตามทางใครทางมันเหมือนเป็น การจบสิ้น เ ว ร ก ร ร ม ที่มีต่อกันในชาตินี้
ว่ากันว่า ที่คนเราได้เจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เพราะบุญ ก ร ร ม ที่เราได้ทำร่วมกัน
มาแต่ชาติก่อน แต่มีเหตุที่ต้องทำ ให้พรากจากกันก็ย่อมเป็นเรื่องธรรมดามีชายหญิงคู่หนึ่ง
รักกันมากคบกันมา 3 ปีตกลงจะแต่งงานกัน กำหนดวันเรียบร้อยฝ่ายชายเอง ก็รอคอยวันที่จะได้แต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชาย รู้ข่าวว่า คู่รักของตนแต่งงานกับคนอื่น อ ย่ า ง กะทันหัน
และฝ่ายหญิงเอ งก็เต็มใจไม่ได้ถูกบังคับ เขาทั้งงง และเสียใจมาก เอาแต่ร้องไห้ ไม่กินไม่นอน
ต่อมาก็ป่วยหนัก เพราะตรอมใจ เวลา ผ่ า น ไป ฝ่ายชายอาการทรุดลงเรื่อย ๆ
ไปหาหมอเท่าไหร่ ก็ไม่ดีขึ้นเลยต่อมา มีหลวงตา รูปหนึ่ง ผ่ า น มา เมื่อมาถึงหลวงตาหยุด
อยู่ที่หน้าบ้าน ของชายคนนั้น แล้วมองเข้าไป ในบ้านแล้วจึงเคาะประตู เ ด็ ก รับใช้ออกมา
เปิดประตูพบว่าเ ป็นพระจึงพูดว่า ไม่ทำบุญนิมนต์ ข้างหน้า หลวงต า ยิ้ม อ ย่ า ง มีเมตตา
และพูดว่า อาตมา ไม่ได้มาบิณฑบาตหรอก ในบ้านมีคนป่วยใช่ไหมอาตมาพอมีความรู้
ทางด้านการแพทย์นิดหน่อย อาจจะพอช่วยได้นะ เ ด็ ก รับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็บอกว่าเดี๋ยว
ต้องไปถามเจ้านายก่อน เ ด็ ก รับใช้เดินเข้าไป ในบ้านถามเจ้านายเจ้านายตอบ อ ย่ า ง
ตัดรำคาญว่า อ ย า ก เข้า มาก็ให้เข้ามา เมื่อหลวงตาเข้าไป ที่ห้องนอนจึง พบว่าชายเจ้าของบ้าน
นอน อ ย่ า ง ห มดอาลัย ต า ย อ ย า ก อยู่สีหน้าซีดเซียว ร่างกายก็ซูบผอม ประหนึ่งครึ่ง คนครึ่งศ พ
เ ด็ ก รับใช้นำน้ำ มาถวายหลวงตาพร้อมจัดเก้าอี้ ถวายข้าง ๆ เตียงของชายผู้นั้น
หลวงตา ยิ้ ม และพูดว่า อาการหนักเลยนะ ชายคนนั้นก็เงียบไม่สนใจ ในสิ่งที่หลวงตาพูดหลวงตา
ตรวจอาการพอเ ป็นพิธีจึงกล่าวว่า โทรมมากเลยนะ ชายคนนั้นก็ยังไม่สนใจ หลวงตาบอกว่า ไม่เชื่อก็มอง
ที่กระจกสิ ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่หางตาก็ แลไปที่กระจก แต่งตัวใน ห้องนอนเขา
มองเห็นภาพของคนรัก ในนั้นไม่นานภาพของคนรั กก็ค่อย ๆ จางหายไป กลายเป็นภาพทิวทัศน์
ชายทะเล ที่แห่งนั้น เงียบสงบไม่มีคน ผ่ า น มา ขณะที่ชายคน ที่ ป่ ว ย มองภาพ ในกระจกด้วยความสนใจ
จึงพบว่า มีศ พ หญิงสาวนอน เปลือ ย กา ย อยู่ที่ชายหาดเวลา ผ่ า น ไป สักครู่มีชายคนหนึ่ง
เดิน ผ่ า น มาเขามองเห็น ศ พ หญิงคนนั้นด้วยความรังเกียจจึงเดิน ผ่ า น ไป อ ย่ า ง รวดเร็วต่อมาพักใหญ่
มีชายอีกคนเดิน ผ่ า น มาเขามองเห็นศ พเขาสงสา รจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น
ให้และเดินจากไป พักใหญ่ ๆ อีกเช่นเคย มีชายอีกคนเดิน ผ่ า น มาเขาพบคนนอน มีผ้าคลุมอยู่จึง
เปิดดูเมื่อพบว่าเป็นศ พ ด้วยใจ ส ง ส า ร จึงจะฝัง ให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มี เครื่องมือจะขุดเขาจึงตัดสินใจ
ใช้มือทั้งสองข้าง ของเขาค่อย ๆ กอบทรายขึ้นมา เขาทำแบบนี้ เรื่อย ๆ จนถึงเย็น
พอได้หลุ ม ใ ห ญ่ พอ ส ม ควรจึงได้ฝัง ศ พ ผู้หญิงคนนั้น และจากไปจากนั้นภาพในกระจก
ก็เปลี่ยนเป็นภาพของศ พ หญิงคนนั้น และค่อยๆเปลี่ยน เป็นภาพของหญิ ง อดีตคนรัก
ของเขาเขาได้เห็นก็ตกใจ อยู่ครู่หนึ่ง กระจกก็ปรากฏเป็นภาพชาย คนที่ 2 แล้วก็ค่อยๆ จ างหายไป
เหลือแต่เงาของตนเอง ในกระจกขณะนั้นหลวงตาพูดว่า ทีนี้เข้าใจ หรือยังศ พ นั้น
คือคู่รักของโยม ชายคนที่ช่วย ฝังศ พ เธอผูกวาสนากับ เธอหนึ่งชาติชาตินี้ เธอเลยได้แต่งง า น
กับเขาส่วนโยมช่วยคลุม ศ พ เธอ จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ พอครบสามปี วาสนาสิ้นแล้ว
ก็ต้องจากกัน เมื่อชายคนนั้น ฟังจบก็กระอัก เ ลื อ ด ออกมา เ ด็ ก รับใช้ก็ตก หลวงต า ยิ้ ม
แล้วพูดว่า โยมรอดแล้วเมื่อกี้ โยมกระอักเลื อ ด เอาเลื อ ด เสียออกมา แล้วนะ
ต่อมาไม่นาน ชายคนนั้น ได้ออกบวช และ ติ ด ตามหลวงตา รูปนั้นในที่สุด เพราะคนเราเจอกัน
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ความสัมพันธ์ พ่อ,แม่,พี่,น้อง,ญาติ,เพื่อน,คนรักฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย
เมื่อมีวาสนาไม่ต้องเรียกร้องใดๆ ถึงเวลาก็มาเจอกัน แต่หากสิ้นวาสนาคงต้องจากกันรั้งยังไงก็ไม่อยู่
ในตอนที่ยังอยู่ด้วยกัน คุณทำดี ต่อคนรอบข้าง ของคุณหรือยังเพราะถึงเวลา
ที่ต้องจากกัน ไม่ว่าคุณจะมีเงิน หรืออำนาจล้นฟ้าก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้
ทำดีต่อกันไว้เถิด เพราะไม่มี ใครรู้ว่าเ ราจะต้องจากกัน ตอนไหน
ขอขอบคุณที่มา ยิ้มยิ้ม, fashionfuns