3 เรื่องสั้นแสนประทับใจ บอกได้ถึงลักษณะคน
นิ ท า น เรื่องที่ 1 ฤดูร้อน ร้อน ม า ก
เพื่อน ๆ หลายคนไปเดินเล่นกันไปถึงแม่น้ำก็เอาขาไปแช่น้ำ กั น ปรากฏว่า รองเท้าของสมศรีลอยตามน้ำไประหว่างทางเดินกลับบ้านพื้นถนนร้อนมากและต้องเดินไกล สมศรีจึงขอให้เพื่อน ๆ ช่วย แต่ทุกคนมีรองเท้าแค่คู่เดียวสมศรีไม่สบอารมณ์ เพราะเธอชอบขอให้คนอื่นช่วยเสมอและแค่ทำเป็นงอน ก็จะมีคนยื่นมือเข้าช่วยแต่ครั้งนี้ไม่
เธอจึงคิดว่า เพื่อน ๆ ทุกคนใช้ไม่ได้ ไม่ยอมช่วยเหลือ แล้วก็มีสมปองเอารองเท้าตัวเองให้สมศรีใส่ ยอมทนเท้าร้อนเดินต่อสมศรีขอบคุณสมปอง สมปองบอกสมศรีว่า เธอต้องจำไว้ว่า ไม่มีใครมีหน้าที่ต้องช่วยเธอ ที่ช่วยเธอเพราะเป็นเพื่อนกันไม่ช่วยก็ไม่ผิด สมศรีจำคำพูดของสมปอง ต่อแต่นี้ไปสมศรีก็ให้ความช่วยเหลือ เ พื่ อ น ๆ เป็นและด้วยความเต็มใจ
หลายครั้งเรามักจะหวังให้คนอื่นดีต่อเรา ตอนแรกเราก็ซาบซึ้ง แต่เมื่อเวลา ผ่ า น ไปเราก็เคยชิน เคยชินกับที่คนอื่นดีต่อเราเหมือนเป็นหน้าที่ที่เขาต้องดีต่อเรา เมื่อวันหนึ่งไม่ดีต่อเรา เราก็โมโหความจริง ไม่ใช่ว่าคนอื่นไม่ดีต่อเราแล้วแต่เป็นเพราะเราเรียกร้องมากขึ้น เคยชินกับการรับก็เลยลืมบุญคุณเลิกซาบซึ้งลืมขอบคุณ
นิ ท า นเรื่องที่ 2 สมหวัง ไม่ชอบกิน ไ ข่
ทุกครั้งที่ได้ไข่มาา ก็เลยให้สมนึกกิน แรก ๆ สมนึกก็รู้สึกขอบคุณสมหวัง แต่นาน ๆ เข้า สมนึกก็เคยชินเมื่อเกิดความเคยชินก็เหมือนกับเป็นหน้าที่ที่สมหวังต้องทำ จนนมาวันหนึ่ง สมหวังเอาไข่ให้สมชายสมนึกก็อารมณ์เสีย โดยลืมไปว่า ไข่นี้เป็นของสมหวัง สมหวังจะให้ใครก็ได้ สมนึกจึงทะเลาะกับสมหวัง เพราะเรื่องนี้แล้วก็เลิกคบ กั น
นิ ท า น เรื่องที่ 3 แพะตัวหนึ่ง เจอหมาป่า หมาป่าจะกินแพะ
แพะจึงสู้ใช้เขาสู้กับหมาป่า และก็ตะโกนขอให้เพื่อน ๆ ช่วย วัวมองมาเห็นเป็นหมาป่าก็วิ่งหนีไป ม้ามองมาเห็นเป็นหมาป่าก็วิ่งหนีไปอีกตัวลาเห็นเป็นหมาป่าก็เดินหนีไปอ ย่ า งเงียบ ๆ หม ูผ่ า น มาเห็นเป็นหมาป่าก็หายตัวไป กระต่า ยได้ยินวิ่งหนีแซงเพื่อน ๆ ไปทุกตัวหมาได้ยินรีบวิ่งเข้ามาจะสู้กับหมาป่า หมาป่าเห็นมีหมามาช่วยจึงวิ่งหนีไปแพะรอดตา ย กลับมาถึงบ้านเพื่อน ๆ มาทุกตัว
วัวบอก ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เขาของข้า แ ท ง ทะลุท้องมัน ม้า ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เกือกของข้ากระทืบมัน ลา ทำไมไม่บอก ข้าจะร้องเสียงดัง ๆ ให้หมาป่าตกใจ ต า ย ห ม ู ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้ปากของข้าพุ่งชนให้มันตกเขาไป กระ ต่ า ย ทำไมไม่บอก ข้าวิ่งเร็วข้าจะไปส่งข่าวของความช่วยเหลือในการพูดคุยกันอ ย่ า ง เ ม า มันนี้
ขาดอยู่ตัวเดียว คือ หมา มิตรภาพที่แท้จริง ไม่ใช่ดูที่คำพูดที่แสนหวานแต่เป็นมือที่ยื่นให้ตอนคับขัน พวกที่อยู่ล้อมหน้าล้อมหลังคุณ ทำให้คุณรู้สึกดี อาจจะไม่ใช่เพื่อนแท้ของคุณแต่กับเขาที่ดูเหมือนห่างไกล แต่ใส่ใจคุณตลอดเวลา ตอนคุณมีความสุขไม่ไปสมทบ แต่ตอนคุณต้องการช่วยเหลือจะทำเพื่อคุณ อ ย่ า ง เงียบ ๆ และเป็นห่วงใส่ใจคุณ นั่นเป็นเพื่อนแท้ของคุณ
ขอขอบคุณที่มา songtorkwamrak
