คนชอบดูถูกคนอื่น ย้อนมองดูตัวเองบ้างนะ
เจอนิทานดีๆ อ่านง่ายๆ ที่อ่านแล้วสอนอะไรมากมายเรื่องมีอยู่ว่า เ ด็ ก หนุ่มคนหนึ่ง เป็นชาวสงขลา เรียนเก่งมากได้ทุนไปเรียนอเมริกาตั้งแต่ เ ด็ ก จนจบด็ อกเตอร์จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของ เ ด็ ก หนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งขอทะเลสาบสงขลาต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมงเรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง
ไม่มีหรอกหลานที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวโอล้าสมัยมากเลยนะ ลุงโบราณมากที่อเมริกา เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง80 บ า ท OK ไปเลยลุงในขณะที่ลุงแจวเรือหนุ่มนักเรียนนอก
ก็เล่าเรื่องความทันสมัยความก้าวหน้า ความศิวิไลช์ของอเมริกาให้ลุงฟังเมือง ไ ท ย เมื่อเทียบกับอเ ม ริ ก าแล้วล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไ ท ย อยู่กันได้ยังไงทำไมไม่พัฒนา ทำไมไม่ทำตามเขา เลียนแบบเขาให้ทันลุง ลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหมลุงไม่รู้หรอกใช้ไม่เป็นโอโฮ้ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25%แล้วลุงรู้ไหมว่า เศรษฐกิจของโลก ตอนนี้เป็นยังไงลุงไม่รู้หรอก
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ ชีวิตของลุงหายไป 50% ลุงลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหมลุงลุงลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหมลุงลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ยชีวิตของลุงลุงรู้อยู่ อ ย่ า ง เดียวว่าจะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้นถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว75%พอดีช่วงนั้นเกิดลมพายุ พัดมา อ ย่ า ง แรง คลื่นลูกใหญ่มาก
ท้องฟ้ามืดครึ้ม นี่พ่อหนุ่ม เรียนหนังสือมาเยอะ จบ ด อ ก เตอร์จากต่าง ป ร ะ เ ท ศลุง อ ย า ก ถามอะไรสักหน่อยได้ไหม ได้จะถามอะไรหรือลุง เอ็งว่ายน้ำเป็นไหมไม่เป็นหรอกลุง ชีวิตของเอ็งกำลังจะหายไป100% แล้วพ่อหนุ่มอ่านแล้วนั่งยิ้มคนเดียว เพราะนิทานง่ายๆ เรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย
ขอขอบคุณที่มา gotoknow stand-smiling
