คนเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกัน อีกซักกี่วัน (เตือนสติจะรักชีวิตที่เหลือมากขึ้น)
เช้าวันหนึ่งภรรย าบอกกับสามีว่าวันนี้ฉันจะกลับบ้านไปเยื่ยมแม่ คุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหมฝนตกหนักแบบนี้ไปรถโดย ส า รไม่สะดวกเลย สามีซึ่งหน้าตาบูดบึ้งมาตั้งแต่เช้า ไม่ตอบภรรย าแต่กลับกระชากเสียงถามกลับไปว่าเมื่อวานเธอซื้อเสื้อใหม่มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะ ว่าจะไม่ใช่เงิ นฟุ่มเฟือยเรายังต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะทำไมไม่ช่วยกันประหยัด
ภรรย าพูดออกมาเสียงเบาๆ อ ย่ า ง คนรู้สึกผิดว่าที่แท้คุณโกรธเรื่องนี้นี่เองภรรย าก้มหน้าจัดเสื้อ ผ้ า เงียบๆ แล้วบอกสามีว่าวันนี้มีรถโดย ส า ร เข้าเมืองแค่เที่ยวเดียว ฉันคงต้องรีบไปแล้วหละคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้แล้วเธอก็ออกบ้านไป โดยสามีไม่สนใจเลย เพราะยังโกรธอยู่มากประมาณครึ่งชั่ วโมง ผ่ า น ไป
สามีได้ยินเสียงเอะอะบนถนนจึงออกไปดู แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่าฝนที่ตกหนักเซาะตลิ่ง จนสะพานเข้าเมืองได้ขาดลง มีรถเมล์คันหนึ่งตกลงไปในน้ำด้วยสามีได้ยินดังนั้น ตกใจมากกระโดดออกจากบ้านไปทันที เมื่อไปถึงแม่น้ำรถเมล์ที่ถูกเก็บก ู้จากน้ำเหลือเพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่างๆของผู้โดย ส า ร กระจัดกระจาย
มีการหามร่างของผู้ เ สี ย ชี วิ ตคนแล้วคนเล่าขึ้นมา จ า ก แม่น้ำชายหนุ่มเฝ้ามองหาภรรย าก็ไม่พบก็เสียใจเจียนสิ้นสติเฝ้าถามหน่วยก ู้ภั ย ที่ทำงานอยู่ว่าเห็นภรรย าผมบ้างไหมๆๆๆเธอใส่เสื้อสีแดงกางเกงสีดำทุกคนส่ายหน้าบอกว่า ไม่เห็นเวลา ผ่ า นไปจนเกือบเย็น ก ู้ภั ย หยุดการทำงาน เพราะไม่มีผู้เสี ยชีวิ ตที่หาพบแล้ว
จึงบอกชายหนุ่มว่าหักห้ามใจเถอะนะภรรย าคุณคงโดนน้ำพัดไปไกลแล้วชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เหมือนคนไม่มีวิญญาณ ร้องไห้ไปคร่ำครวญไปตลอดทางในใจของเขาเฝ้าแต่คร่ำครวญว่า ทำไมๆๆๆเราไม่ขับรถไปส่งเธอนะเราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย เสื้อตัวเดียวมันจะราคาเท่าไหร่กันแต่เมื่อกลับถึงบ้านคาดไม่ถึงว่าภรรย ากลับนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร มีอาหารอยู่บนโต๊ะ
ในมือเธอมีเสื้อกันหนาวเก่าตัวหนึ่งซึ่งเธอกำลังเย็บซ่อมชายเสื้อที่รุ่ยอยู่คุณไปไหนมาคะภรรย ายังพูดไม่ทันจบ สามีก็ตรงเข้าไปกอดเธอจนแน่นคุณเป็นอะไรร้องไห้ทำไมวันนี้ฉันมัวเอาเสื้อไปคืนที่ร้าน เสียเวลาอ้อนวอนให้เขารับคืนไปมากเลยไปขึ้นรถเมล์ไม่ทันอากาศจะหนาวแล้ว ฉันเลยรื้อเสื้อเก่ามาซ่อม
ก็พอใส่ได้อีกหลายปีนะคะ ฉันนี่แย่จริงๆของเก่าก็ยังมีไปซื้อของใหม่มาทำไม เรื่องบางเรื่องเราโกรธจนลืมไปว่ามันไม่สำคัญเทียบเท่ากับความสุขของเราเลยนะเรื่องบางเรื่องไม่สำคัญเท่ากับความสุขของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกันยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมากพอก็ อ ย่ า นำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลย
ขอขอบคุณที่มา bangpunsara stand-smiling
