เธอรู้ใช่ไหม ว่าหงส์กับหมา กินข้าวด้วยกันไม่ได้นะ (เขียนไว้ดีมาก)
เมื่อสมัยที่ คานธี ยังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อาจารย์ไม่ชอบคานธีจึงมักจะพูด เ สี ย ด สีให้เขาอับอายตลอดเวลา เขามักจะโดนอาจารย์บางคนดูถูก เพราะว่าเขาเป็นคนเอเชียและยังมีผิวสี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์บางคน ไม่ค่อยได้วันหนึ่งคานธีไปกินข้าวที่
โรงอาหาร และเดินไปเพื่อจะนั่งร่วมโต๊ะกับอาจารย์แต่อาจารย์กลับเอ่ยขึ้นมาว่าคานธีเธอรู้ใช่ไหมว่าหงส์กับหมากินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะคานธีนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่าได้ครับงั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ
พร้อมกับถือจานข้าวลุก ไปอีกโต๊ะหนึ่ง อาจารย์โกรธคานธีมากที่แอบเปรียบตัวเองเป็นหมาจึงคิดจะหาทางเอาคืนในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน อาจารย์จึงได้ตั้งคำถามกับคานธีต่อหน้าเพื่อนคนอื่นเพื่อหวังให้คานธีต้องอับอาย อาจารย์ถามคานธีว่า
ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบกล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวย เป็นเธอจะเลือกกล่องไหนคานธีคานธีจึงตอบไปว่าผมเลือกความร่ำรวยครับอาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ยพร้อมกับพูดว่า
ถ้าเป็นอาจารย์ จะเลือกกล่องความรู้นะคานธียังนิ่งอยู่แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้จึงตอบกลับไปว่าใช่ครับ เพราะคนเราก็ต้อง อ ย า ก ได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับเมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ ก็
ยิ่งเพิ่มความโกรธมากกว่าเดิม แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจวันต่อมาอาจารย์ตรวจข้อสอบแต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไงจึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบของคานธีว่าไอ้งั่งเมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืนก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ทำ
เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับบอกว่าอาจารย์ครับ อาจารย์เซ็นชื่อแล้วแต่ลืมให้คะแนนผมครับ หากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่
เรื่องแย่เสมอไปแต่เราสามารถ เลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้ โดยไม่ต้องใช้กำลังหรือทำให้เกิดเรื่องใหญ่โตใช้ไหวพริบที่ดี ตอบโต้กลับ เพื่อให้เขาสำนึกบ้างก็ไม่แย่นะก็เหมือนกับ คนที่ปาโคลนใส่คนอื่น มือของเขามักจะเปื้อนก่อนเสมอ ฉันใดก็ฉันนั้น
ขอขอบคุณที่มา น่ า อ่ า น staylifeth
