ก่อนไปงานเลี้ยงรุ่น ถอดยศ ถอดศักดิ์บนตัวออกก่อนเถิด
นายเทา ชื่อจริง บรรเทา เรียนจบนิติศาสตร์จากมหาวิทย าชื่อดังปัจจุบัน นายเทาประกอบอาชีพทนายความตามชนบท เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งในต่างจังหวัดนานๆ จะมีโอกาสเข้ากรุงเทพครั้งหนึ่ง หลังจากเรียนจบมาหลายสิบปี ก็ไม่ได้พบเพื่อนๆ รุ่นเดียวกันอีกเลยมีอยู่วันหนึ่ง เจ้าหน้าที่ระดับสูงจากตัวอำเภอ มาจัดอบรมเจ้าหน้าที่ในห ม ู่บ้านนายบรรเทาจึงไปร่วมประชุมที่ศาลากลางข อ ง ห ม ู่บ้าน โดยมีนายอำเภอเดินทางมาเป็นประธาน
ขณะที่พูด นายอำเภอก็เมียงมองมาที่นายบรรเทาบ่อยๆกระทั่งการอบรมจบลง นายอำเภอจึงให้คนมาตามนายบรรเทาไปพบนายอำเภอถามว่า คุณชื่อบรรเทา จอดนอก ใช่ไหมนายเทาบอกว่า ใช่ครับ ท่านรู้จักชื่อผมได้ยังไงนายอำเภอได้ยินดังนั้น จึงทักขึ้นว่าไอ้เทา มึ ง จำก ูไม่ได้รึ ก ูไอ้คง ที่ลอกการบ้าน มึ ง บ่อยๆ สมัยเรียนมหาวิทย าลัยไงบรรเทาบอกว่า ผมก็รู้สึกคุ้นๆ กับชื่อท่าน ก็เพิ่งนึกได้ตอนที่ท่านลอกการบ้านนี่ล่ะครับ
นายอำเภอบอก ตอน มึ ง อยู่กับก ู ก็พูดธรรมดาเถอะว่ะ ก ูกับ มึ ง เป็นเพื่อนกัน”หลังจากนั้นหนึ่งเดือน นายอำเภอก็มาชวนเทาไปงานเลี้ยงรุ่นที่มหาวิทย าลัยนายบรรเทาไปร่วมงานก็ได้เจอเพื่อเก่าๆ มากมาย ต่างคนต่างคุยกันถึงส า ร ทุ ก ข์สุขดิบต่างๆ นานาซึ่งเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ก็มียศตำแหน่งสูงๆ ทั้งนั้น มีบางคนยังทำงานเป็นลูกจ้างซึ่งก็ไม่ได้รับความสนใจมากมาย นอกจากคนที่เป็นผู้ว่า นายพลตำรวจ-ท ห า ร นายอำเภอ หรือข้าราชการอื่นๆบรรเทาและเพื่อนๆสามสี่คนก็คุยกันอีกกลุ่มหนึ่ง
ต่างก็มีความสุขกันดี จนงานเลิก ต่างคนต่างเดินทางกลับบ้านหลายเดือนผ่ า นไป จนกระทั่งครบปีหนึ่ง นายอำเภอก็ย้ ายไปที่อำเภออื่นแต่ก็ไม่ลืมที่จะนัดหมายนายเทา ให้เดินทางไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นอีกงานเลี้ยงรุ่นปีนี้ บรรเทาก็มาถึงสถานที่จัดงาน เทา เดินเข้าไปในงาน ได้ยินโฆษกประกาศต้อนรับ
ท่านผู้ว่าราชการจังหวัด ท่านนายพล นายอำเภอ และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ต่างประกาศแสดงตนแบบออกหน้าออกตาบรรเทายืนงงสงสัยว่ามาถูกงานไหมนี่ เนื่องจากว่าไม่ได้ยินเสียงประกาศเหมือนงานเลี้ยงรุ่นเลยบรรเทาได้แต่ครุ่นคิดว่า ตัวเองมางานเลี้ยงรุ่น หรือมางานเลี้ยงฉลองตำแหน่งกันแน่ครุ่นคิดอยู่ในใจสักพัก นายบรรเทาจึงเดินออกมาจากงานเลี้ยง แล้วขึ้นรถกลับบ้าน
เพราะไม่มีงานเลี้ยงรุ่นนี่มันงานเลี้ยงเจ้านายเท่านั้น และหลายๆ คนที่ไม่มียศศักดิ์อะไร ก็ค่อยๆ ทยอยเดินออกจากงานไปบรรเทาบอก เราไม่มีตำแหน่ง เลยไม่มีที่ว่างของคำว่าเพื่อน ซึ่งเลือนหายไปตามกาลเวลาขอฝากทุกท่านไว้ว่า ที่ข้าน้อยจะไปร่วมเลี้ยงรุ่นในโอกาสต่อไป เป็นงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนจริงๆไม่ใช่งานเลี้ยงตำแหน่งของท่านทั้งหลาย ดังเรื่องราวของ บรรเทา ที่เล่าให้ทุกท่านได้ฟังแล้วเพราะนี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคม
แต่งานเลี้ยงพวกเรา ขอให้มีเพียงเพื่อนเนื่องจากเริ่มเห็นอาการแล้วนะครับ เช่น เรียกกันว่าท่านฯ ท่าน ดร ท่าน สส ท่าน ผอ คิดถึงหัวอก คนที่ไม่มีตำแหน่งทางสังคม หรือทางราชการบ้างครับฉะนั้นงานเลี้ยงรุ่น ควรถอดหัวโขนออกให้หมด แล้วงานเลี้ยงรุ่นของท่าน จะมี เพื่อน มาร่วมงานมากขึ้น
ขอขอบคุณที่มา aanplearn
